"Όταν διαβάζεις Τουργκένιεφ ξέρεις ότι διαβάζεις Τουργκένιεφ". 
Όταν όμως διαβάζεις Τολστόι αρχίζεις και δεν μπορείς να σταματήσεις». Με αυτή τη φράση ο Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ, ένας συγγραφέας που δεν δίσταζε να μιλήσει χλευαστικά για μείζονα αναστήματα (αποκαλούσε λ.χ. τον Φρόιντ « βιεννέζο κομπογιαννίτη» ), αποτίει τον δικό του φόρο τιμής στον γίγαντα της παγκόσμιας λογοτεχνίας που στις 20 Νοεμβρίου 2010 συμπληρώθηκαν εκατό χρόνια από τον θάνατό του.

Αυτό το "δεν μπορείς να σταματήσεις το ένιωσα μ' αυτό το βιβλίο. Δεν είμαι σίγουρη αν τελείωσα ένα μυθιστόρημα ή ένα μεγάλο μάθημα ιστορίας. Στις σελίδες του, παράλληλα με τις περιπέτειες των ηρώων, παρακολουθούμε την πορεία του Ναπολέοντα και ακόμα πιο πριν, την κατάσταση που επικρατούσε στη Γαλλία και έκανε αναγκαία την ανάδειξη του σε στρατηγό και κατόπιν σε αυτοκράτορα. Την πορεία του προς την Ανατολή και την καταστροφή του.

Παρακολουθούμε τη ζωή στη Μόσχα και την Πετρούπολη, τριών οικογενειών, των Μπεζούχοφ, των Ροστόβ και των Μπαλκόνσκη και πλήθος ανθρώπων γύρω τους από κάθε κοινωνική τάξη. Βλέπουμε τους αριστοκράτες να πλήττουν στα σαλόνια τους και τον πόλεμο να είναι ένα ενδιαφέρον θέμα για κουβέντα. Από την άλλη έχουμε τους μουζίκους, που δεν έχουν ζωή μακριά από τη γη του αφέντη, θέμα που απασχολεί πολύ τον συγγραφέα και μιλά για τη βελτίωση της ζωής τους μέσα από τις πράξεις των πρωταγωνιστών. Κάποιοι φεύγουν για το μέτωπο σπρωγμένοι από διαφορετική ανάγκη ο καθένας. Ήρωες που ψάχνουν να βρουν σκοπό στη ζωή, γυναίκες που παίζουν μοιραίο ρόλο λόγω του καλού ή του κακού τους χαρακτήρα. Η κόμισσα Μπεζούχοβα, ανόητη και υπολογίστρια, η Νατάσα χαριτωμένη και αφελής, η πριγκίπισσα Μάρια, ήσυχη και άβουλη κι από την άλλη ο Αντρέι που αναζητά τη δόξα, ο Πιέρ, που είναι πια από τους αγαπημένους μου ήρωες, γεμάτος καλοσύνη, δέχεται απανωτές απογοητεύσεις, από το γάμο του, από την μύηση του στο μασονισμό και βρίσκει απαντήσεις εκεί που δεν το περίμενε, στην εξαθλίωση της αιχμαλωσίας. Ο Νικολάι που προσγειώνεται απότομα από τη συμπεριφορά του φίλου του και το βάρος των οικογενειακών υποχρεώσεων. Ανάμεσα στις περιπέτειες τους, οι μάχες, η ζωή στα στρατόπεδα, οι πορείες των στρατιωτών και στο τέλος μόνο οι σκέψεις του συγγραφέα.

Πάνω απ όλα διαβάζουμε ένα αντιπολεμικό μυθιστόρημα που υμνεί την ειρήνη και την αγάπη για τον συνάνθρωπο.